|
 |
Muziekvakliteratuur
Titel |
Brave Belgians of the Belle Époque - A study of the late-romantic Ghent horn playing tradition NIEUW! |
Artikelnr. |
97000343 |
Subcategorie |
Instrumentenkennis |
Soort |
Bk (boek) |
Texttaal |
Engels {en} |
Land van publicatie |
België (be) |
Uitgeverij * |
klik hier |
Uitgevers-artikelnr. * |
klik hier |
EAN (GTIN) * |
klik hier |
ISMN * |
klik hier |
Verschijningsjaar |
2025 |
Verkoopprijs |
klik hier |
Auteur |
Billiet, Jeroen |
Aanvullende informatie/inhoud |
Dit is het doctoraatsproefschrift van Brave Belgians, een uitgebreide studie van Dr. Jeroen Billiet over de rijke Gentse hoorntraditie in de late 19e en vroege 20e eeuw. Het project omvat vier delen bladmuziek voor hoornsolo (deel I-IV), één deel voor hoornensemble (deel V) en een doctoraatsproefschrift dat een diepgaande verkenning van dit muzikale erfgoed biedt. De vijf delen zijn afzonderlijk verkrijgbaar en de boxset met alle delen is hier te vinden. De complete set, inclusief dit doctoraatsproefschrift, is hier verkrijgbaar.
Brave Belgians of the Belle Époque is een artistieke casestudy die het paradigma van een bloeiende erfenis van hoornspelen in Gent aan het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw ontrafelt.
Rond 1870 onderging het Belgische hoornspel een drastische stilistische ommekeer. De eerdere vrolijke en elegant versierde manier die werd ingezet door eminente muzikanten als Martin-Joseph Mengal (1784-1851) en Jean-Désirée Artôt (1803-1887) veranderde plotseling in een zeer lyrische en poëtische muzikale taal met de nadruk op transparantie, eenvoud en toegankelijkheid. Een sterke generatie hoornspelers, getraind, geholpen en gesteund door de artistieke en institutionele prestaties van François-Auguste Gevaert (1828-1908) en Adolphe Samuel (1824-1898), ontwikkelde een hoornschool die functionele technische vaardigheid benadrukte in dienst van vrije artistieke expressie.
Vanaf het einde van de negentiende eeuw lag het zwaartepunt van deze traditie in de hoornstudio's van Jean Deprez (1840-1902), Charles Heylbroeck (1872-1945) en Maurice Van Bocxstaele (1897-1974) aan het Koninklijk Conservatorium van Gent. Deze opleidingslijn ontwikkelde een specifieke onderwijsmethodologie en inspireerde componisten om een ​​zeer suggestief repertoire te creëren waarin verbale stijlexpressie van primair belang was. Dit had een opmerkelijke impact op het hoornspel wereldwijd via een diaspora van geëmigreerde spelers, door hun tijdgenoten vaak 'dappere Belgen' genoemd. Hun levensverhalen en prestaties zijn exemplarisch voor de relatie tussen muzikale, educatieve, sociale, organologische en artistieke ontwikkelingen die in België ontstonden tijdens het Belle Epoque-tijdperk.
De herontdekking van deze verloren erfenis werd mogelijk gemaakt door analyse van een uitgebreide tijdcapsule van gerelateerde archiefbevindingen, historische instrumenten en repertoire. De bevindingen werden gecontextualiseerd vanuit het perspectief van een hedendaagse artiest. Zo ontstond een praktijkgericht kader dat muzikale uitvoering en perceptie, artistieke identiteit en de opleiding van muzikanten uit het verleden, heden en de toekomst weerspiegelt. |
Leverbaar |
ja |
* Velden met een ster zijn alleen toegankelijk voor clubleden na aanmelding.
|
|
|
|
|
 |
|